〖原文〗新城王大司马有主计仆,家称素封。忽梦一人奔入,曰:“汝欠四十千,今宜还矣。”问之不答,径入内去。既醒,妻产男。知为夙孽,遂以四十千捆置一室,凡儿衣食病药皆取给焉。过三四岁,视室中钱仅存七百。适乳姥抱儿至,调笑于侧,仆呼之曰:“四十千将尽,汝宜行矣!”言已,儿忽颜色蹙变,项折目张;再抚之,气已绝矣。乃以余资置葬具而瘗之。此可为负欠者戒也。 昔有老而无子者问诸高僧。僧曰:“汝不欠人者,人又不欠汝者。乌得子?”盖生佳儿所以报我之缘,生顽儿所以取我之债。生者勿喜,死者勿悲也。
【新译】:新城王大司马家的总管,家中殷富,很有些钱财。一日睡梦中,见一个人突然跑进屋子里,对他说:“你还欠我四十千钱呢,该还给我了吧。”王总管要问时,这人理也不理,径直进了内屋。醒来后,有下人来报:“老爷大喜,夫人生了个大胖儿子!” 王总管知道这是来讨债的孽障,遂打发人将银两调换成四十千铜钱,专门堆放在一间房间里;并吩咐下去,今后凡是这个儿子的衣食病药,包括买尿不湿、三鹿奶粉等一切花费,都从这里取用。转眼小儿快四岁了,这一日,王总管盘查这笔钱,算算只剩下七百钱了。恰巧奶妈抱着小儿过来,边走边逗得小孩咯咯直笑,走至王总管身边时,王总管对着这小儿大声喊道:“四十千快没了,你该走了吧!”话刚说完,刚刚还欢笑的小儿,脸色突然大变,大睁着双眼,头也歪了,奶妈一摸,已是气绝身亡了。王总管就用剩下的钱买口小棺材把此儿埋了,事后一看,办丧事的钱,不多不少,正好是七百。
从前有一老而无子者请教一位高僧:“我为何命中无子呢?”和尚说:“你既不欠人,人又不欠你,你怎么会有儿子呢?” 所以说,生个好儿子是报答你来了;生个坏儿子是讨债来了。因此,生了不要太高兴,死了也不要悲伤。
北流泉云:列位看官,读罢上面这段,岂只是一笑而过。俗话说,昧心钱不赚,亏心事勿做。想上述主计仆者,若无前世欠人钱财之孽债,那有今生生儿葬儿之窝心。古语云:莫做亏心事,不怕鬼拍门,说得正是这层意思。切记,切记! |